گزارش برگزاری همایش سال جهانی نجوم و نمایشگاه نقاشی نجومی

از دو ماه پیش به بچه های انجمن گفته بودم که خودشون رو برای برگزاری یکی از پروژه های سال جهانی نجوم آماده کنند . کلاسها رو به اتمام بود و قرار بود شانزدهم اسفند ماه آزمون پایان ترم ( سطح مقدماتی ) از بچه ها گرفته بشه . روز امتحان فرا رسید و سوالات در حضور نماینده اداره آموزش و پرورش و همچنین نماینده امام جمعه بندر امام خمینی بین دانش آموزان انجمن توزیع شد . سوالات همانند ترمهای پیشین از چهل سوال تستی و چهار سوال تشریحی تشکیل شده بود ( بزودی سوالات رو در قسمت آزمونهای این وبلاگ خواهم گذاشت ) . به بچه ها گفته بودم بعد از آزمون از انجمن خارج نشوند تا جلسه هماهنگی برای برگزاری پروژه ای که مدتها بود صحبتش رو میکردم انجام بشه . پس از پایان آزمون حدود ساعت یازده صبح همه بچه های انجمن اعم از دانش آموزان دوره مقدماتی و عمومی دور هم جمع شدند و من برنامه رو برای اونها تشریح کردم .  

لازم بذکر است که از دو هفته قبل خانم ها : زهرا سلیمانی ، سحر دیلمی و گلناز دهداری با مسئولان چند تا از مدارس ابتدایی صحبت کرده و ضمن آگاهی دادن به آنها در باره سال جهانی نجوم و  پروژه ها و اهداف تعریف شده  ،  برای آنها توضیح داده بودند که در این راستا انجمن ستاره شناسی قصد داره  نمایشگاهی با عنوان (( آسمان از نگاه من )) بر پا کنه . بنابراین از محصلین کلاس اول تا پنجم ابتدایی خواسته شد تا نقاشی های خود را با توجه به این موضوع ، کشیده و یک سوال هم زیر نقاشی هاشون طرح کنند تا در نمایشگاه به آنها پاسخ داده شود .  

در جلسه هماهنگی ، اعضاء انجمن تصمیم گرفتند که با توجه به عدم آگاهی عموم مردم از آغاز سال جهانی نجوم و پروژه های آن ، همایش سال جهانی نجوم را نیز در کنار این نمایشگاه برگزار نموده و آگاهی های لازم را به مردم و مخصوصا به مسؤلین و مدیران شهری ( فرماندار ، شهردار ، بخشدار ، رؤسای شورای شهر ،  آموزش و پرورش ، کانون پرورش فکری جوانان و نوجوانان و امام جمعه محترم ) بدهیم . بدینترتیب بندر امام خمینی جزو اولین شهرهایی خواهد بود که به استقبال این سال فرخنده میرود . 

 بقیه ماجرا را از زبان خانم گلناز دهداری از اعضاء فعال انجمن و نفر اول سومین دوره مسابقات سراسری نجوم میشنویم :   

پس از هماهنگی با مدیران مدارس و رسیدن تعدادی نقاشی به دست ما و برگزاری جلسات متعدد توسط اعضای انجمن ، به خاطر آن که در داوری نقاشی های ارسالی تنها دید نجومی ما دخیل نباشد ، از دو تن از نقاشان مجرب ماهشهر تقاضای داوری نمودیم...داوری نقاشی ها توسط جناب آقای کیارمین غیاثی و سرکار خانم صالحی و پدرم (داود دهداری - داور جشنواره عکاسان حرفه ای کشور) ، انجام شد . در داوری نقاشی ها سعی بر آن شد که به رویاهای کودکان بیشتر اهمیت داده  و تکنیک ، کمتر مدنظر قرار گیرد. از این میان نفرات اول تا دهم  انتخاب شدند . از آنجایی که مبعث پیامبر اسلام نزدیک بود برنامه را به جای سه شنبه ، به پنج شنبه بیست و دوم اسفند 1387 در سالن آمفی تئاتر سربندر موکول کردیم. اکنون زمان بیشتری داشتیم...  در این میان هر یک از اعضاء کاری را بر عهده گرفتند...

آقای میرطاووسی نوشتن دعوت نامه  برای خانواده ی شرکت کنندگان ،  فرماندار ، شهردار ، بخشدار ، امام جمعه ، رؤسای آموزش پرورش و اعضای خاص دیگر...

سه تن از بچه ها نوشتن روزنامه دیواری را به عهده گرفتند که یکی از آنها شامل گردونه ی آسمان شب برای آشنایی بیشتر افراد با ابزار نجومی بود...

چهار تن دیگر چسباندن نقاشی ها بر روی کاغذ کش دار...خانم خرّمی درست کردن ماکت مدل بطلمیوسی... خانم مهتاب روشن درست کردن چندین ماکت از موشک ها و  سیارات زحل...مشتری و مریخ را عهده دار شدند .

من هم که بیشتر نقش اجرایی و هماهنگ کننده داشتم . تقسیم کارها و هماهنگی های لازم ، نوشتن مطلبی پیرامون سال جهانی نجوم دربروشور ها...تهیه ی تصاویر و پوسترهای نجومی…درست کردن یک بادبادک نجومی...برعهده ی من بود.

طبق برنامه ریزی ، روز چهارشنبه دعوت نامه ی مدعوین توسط استاد میرطاووسی داده شد...

از ساعت 5 عصر روز چهارشنبه تمامی اعضا به همراه نقاشی ها در سالن آمفی تاتر شروع به چسباندن نقاشی ها نمودند که تا ساعت 9 شب ادامه داشت . در این میان استاد در منزلشان در حال درست کردن ساعت آفتابی و  پارچه نویسی بودند ، آن هم تا ساعت 3 صبح.                ساعت 9 شب آقای میرطاووسی با ما تماس گرفتند و از همه خواستند که فردا صبح ( پنجشنبه ) در آمفی تئاتر حضور داشته باشند . با گفتن این جمله آن هم به دانش آموزان و مژده ی نرفتن به مدرسه ، شاید بتوانید جَو محیط حاکم و جیغ و فریاد و ذوق بچه ها  را تصور کنید...

از آنجا که حساسیت بسیاری در زمینه ی مسولیتی که برعهده می گیرم دارم با وجود دوری راه ،  ساعت 7 صبح از ماهشهر به سربندر رفتم تا کارهای عقب افتاده را قبل از ورود استاد و اعضا ی انجمن و خوشحال شدن بچه ها از خوب اجرا شدن برنامه ها ، انجام دهم ...

نقاشی ها را دوباره خودم به همراه یکی از بچه ها  و مادرم در راهرو چسباندیم طوری که نقاشی ها بازدیدکنندگان را به سالن راهنمایی می کرد . دو تن از بچه ها در حال درست کردن ماکت مریخ و مشتری (که به اصرار بچه ها چشم مشتری حتما باید در آن می بود) ، بودند... من هم به همراه یکی از بچه ها دعوت نامه های باقیمانده را در بین مدارس پخش کردیم...

در راه بازگشت استاد را دیدم...آن هم با دست پر...

با ورود استاد ، بچه ها انگار دوباره جانی تازه گرفته بودند . تعدادی شروع به کادو کردن جوایز ...عده ای وصل کردن ماکت ها و استاد به همراه یکی ، دو تا از بچه ها نصب کردن پلاکاردها . یکی از بچه ها هم مسئول خرید وسایل پذیرایی بود...

دو مدل بروشورهم چاپ شده بود که یکی ، اطلاعات مختصری از اصطلاحاتی همچون کهکشان،سحابی،سیارات،ستاره،صورفلکی و نامگذاری آن ها به مردم می داد و بروشور دیگر زمان بندی برنامه ها به همراه مقاله ای پیرامون سال جهانی نجوم و توضیح 2 تا از پروژه های سال جهانی نجوم (100ساعت نجوم و آگاهی از کیهان ) بود... 

برنامه	زمان	مجری
بازدید از نمایشگاه نقاشی نجومی	18:30 الی 19:15	—-
قرائت قرآن و سرود ملی	19:15 الی 19:30	—-
خیرمقدم و گزارش فعالیت های انجمن	19:30 الی 19:40	آقای میرطاووسی
سخنرانی امام جمعه ی شهرستان	19:40 الی 19:50	حاج آقا تابش
سخنرانی رئیس آموزش و پرورش	۱۹:50 الی 20:00	مهندس قنواتی
پذیرایی و پخش تصاویر نجومی به همراه اجرای تواشیح	20:00 الی 20:10	—-
تشریح پروژه های سال جهانی نجوم	20:10 الی ۲۰:3۰	آقای میرطاووسی
اهدا جوایز به نفرات برتر مسابقه و احکام دانش آموختگان انجمن	۲۰:30 الی 20:45	—-
تشریح اجرام فلکی قابل رصد	۲۰:45 الی 21:00	گلناز دهداری
رصد اجرام آسمانی	21:00الی 21:30	—-

از ساعت 18 کم کم شاهد حضور مردم بودیم . با دیدن گردونه ها و تلسکوپ ها سوالاتی می پرسیدند . دیدن پوستر ها و عکس های نجومی آن ها را به وجد آورده بود . هر یک از اعضا دارای یک کارت شناسایی بود تا شناسایی آن ها برای مردم با سهولت انجام شود .

از آن جایی که این همایش متعلق به بچه ها بود خب سرو صدا های بچه ها زیاد بود . من هم ناچار بودم مدام بهشون آبمیوه بدهم تا شاید ساکت شوند . بیشتر سر و صداها هم از یک گروه 10 نفره بود آن هم از پسران شلوغ که بیشتر نقاشی های برگزیده از همین گروه شر و شیطان بود... گروهی که یکی از آنها عکس ایستگاه فضایی بین المللی را دیده بود و مرتبا فریاد می زد آقا ، آقا ، من میدونم اون عکسه چیه ؟؟؟ آنتنه... آنتن ...!

به هر حال حرف های بامزه ای از بچه ها می شنیدیم . آگاه شدن از دنیای نجومی و آسمانی بچه ها برای من خیلی جذاب بود...

پس از تشریح پروژه های سال جهانی نجوم ، نوبت به اهدا جوایز رسید . نام هر یک از بچه ها که خوانده می شد نقاشی او روی پرده ، برای مردم به نمایش گذاشته می شد . و از نفرات اول تا سوم هم تقاضا شد تا در مورد نقاشی هایشان توضیحی دهند . نفر اول بر خلاف تمامی نقاشی ها،خورشیدش را قرمز کشیده بود وقتی علتش را می پرسیدی می گفت: من همیشه خورشید هایم را قرمز می کشم...

هیچ یک از بچه ها دلیلی برای استفاده از رنگ های غیر مرسوم نداشتند...همه ی آنها از دنیای زمینی کنده شده و به آسمان ها عروج کرده بودند و همه چیز را آسمانی می دیدند...

اما بعد متوجه شدم همان که خورشیدش همیشه قرمز است ، فرزند یک آتش نشان است !  و پدرش را همیشه به رنگ قرمز و با لباس قرمز دیده... مطمئنا بی تاثیر نبوده است...

پس از اهدا جوایز من هم به نیابت از تمامی اعضا انجمن ، شروع به تشریح اجرام قابل رصد آن شب که شامل : سحابی جبار، خوشه ی پروین، خوشه ی کندو در خرچنگ، سیاره ی زحل و ماه که آن شب هلال حدود 16 روز و 12 ساعت بود ، پرداختم...

و در آخر همه ی مردم : پیش به سوی آسمان... به همراه چهار تلسکوپ و دو دوربین دوچشمی...

یک تلسکوپ دابسونی 10 اینچ ، تال 120، یک شکستی و نیوتونی دیگر و دوربین 80*20 و 70*15

اما آن قدر جمعیت زیاد و وقت تنگ بود که نتوانستیم همه اجرام را به همه مردم نشان دهیم...

 ساعت 11 همه محل را ترک کردیم . از شدت خستگی ، کسی دیگر حسی در بدن نداشت . 

همه به منزلمان رفتیم و در خواب تا صبح مهمان آسمان بودیم . اما این خواب ها این بار محدود به خواب های ما اعضای انجمن نجوم نبود ، آن شب بسیاری از مردم شهر با ما در آسمان ها بودند...

این حاصل چند هفته برنامه ریزی آن هم با حداقل امکانات و پول تو جیبی بچه ها بود...

 

 

 

 

 

   

 

 

  

 

 

 

  

 

 

 

  

 

 

 

 

 

 

 

 

  

 

 

 

 

 

   

 

 

 

   

سخنی با مسئولین انجمن نجوم ایران ( شاخه آماتوری ) : ضمن سپاس از زحمات شما دست اندر کاران برگزاری سال جهانی نجوم در ایران عزیزمان ، باید بگویم که تنها انتظار این کودکان و جوانان علاقمند به علم شریف نجوم از شما ، توجه و حمایت معنوی جامعه نجومی کشور است . آیا این همه شور و اشتیاق شایسته عنایت و توجه نیست ؟ منتظر پاسخ عملی شما هستیم . 

پیروز باشید