پرواز کاوشگرهای وویجر 1 و 2 در سی و چهار سال پیش
در تاریخ 14 شهریور 1356 کاوشگر وویجر 1 ، سفرش را از زمین به سوی سیارات خارجی آغاز کرد تا دانش ما را از این غولهای گازی افزایش دهد . شانزده روز قبل از آن در تاریخ 29 مرداد 1356 کاوشگر وویجر 2 بطرف همان اهداف پرتاب شده بود لیکن وویجر 1 ( با سرعت 17 کیلومتر در ثانیه ) سرعتی بیش از برادر دو قلویش داشت و با اینکه دیرتر پرتاب شده بود ، زودتر به سیاره مشتری رسید . آنها درست زمانی سفر خود را شروع کردند که چهار سیاره غول پیکر مشتری ، زحل ، اورانوس و نپتون در یک راستا ( لزوماً نه در یک خط ) قرار گرفته بودند . رخدادی که هر 176 سال یکبار اتفاق می افتد .
برنامه وویجر ، از یک جفت کاوشگر بی سرنشین علمی تشکیل شده بود که ناسا هدف ساخت آنها را ابتدا برای تحقیق در خصوص مشتری و زحل ، و پس از آن در جایی فراتر از سیارات خارجی منظومه شمسی تا محدوده مرزهای آن و حتی فراتر از این مرز تعریف کرد . وویجرها از زمان پرتاب خود تا کنون مانند کاوشگرهاب پایونیر 10 و 11 به سفر خود در فضای بی انتها ادامه داده اند . این کاوشگرها با استفاده از تجارب و اطلاعات بدست آمده در برنامه پایونیر ساخته شدند . هدف نخست طراحی و تجهیز این دو کاوشگر فضایی ، تحقیق در مورد سیارهای مشتری و زحل و مطالعه اتمسفر ، مگنتوسفر ، حلقه ها و قمرهای هر یک از این دو سیاره بوده است . انجام این دو مأموریت سبب جمع آوری اطلاعات ارزشمندی در خصوص سیاره مشتری شد که پیش از آن اطلاعات دقیقی در مورد آن وجود نداشت . وقتیکه فضاپیماها در سال 1979 ( 14 اسفند 1357 ) به مشتری رسیدند از جَوّ سرخ رنگ مشتری که با طوفانهای سهمگین به دور سیاره می گشت ، همچنین آتشفشانهای فعال یو ، قمر مشتری ، تصاویری به زمین ارسال کردند .
وویجر 1 از 285950 کیلومتری مشتری ، جاییکه حلقه های کم رنگ و قمر یو قرار داشت عبور کرد و سطح یکی دیگر از اقمار بزرگ آن را به دقت از نظر گذراند . این کاوشگر کمتر از دو سال بعد ( 21 آبان 1359 ) از 123900 کیلومتری زحل عبور کرد . مسیر وویجر 1 طوری طراحی شده بود که از نزدیک تایتان ، بزرگترین قمر سیاره زحل ، عبور کند . هنگام عبور از کنار سیاره زحل عکسهای دقیقی از اتمسفر ، حلقه های این سیاره ، تایتان و چندین قمر دیگر آن که پیش از آن ناشناخته بودند ، ارسال کرد . پس از عبور از کنار زحل ، این فضاپیما سفر خود را به سمت شمال منظومه شمسی ، خارج از مرزهای منظومه خورشیدی و به سمت صورت فلکی مار افسای پیش گرفت . تا اکنون که این مقاله را می نویسم وویجر 1 بیش از 17,671,000,000 کیلومتر ( بیش از 118 واحد نجومی ) از زمین فاصله گرفته است .
سلام وبلاگتون جالبه منم یه وبلاگ نجومی دارم اگه با هم تبادل لینک کنیم خوشحال می شم
وب جالبی داری
موفق باشی
عالی بود
سلام وب عالی داری
یه سوال می خوام بدونم کاوشگر لونا9 وقتی به ماه رسید چه سیگنالی می فرستاد یعنی طول موجش چی بود اگه می دونی یه میل بهم بده