چقد خوبه ک اینجا و این ارشیو هستو میتونی بزرگ شدن خودتو هرموقع بخوای مرور کنی...

علاقه هات ذوق هات عشق هات ناراحتی هات دلسردی هات و...

اصلا هرچی امکانات بیشتر هرچی ارتباطات ساده تر و راحت تر ،این دور شدن ها بیشتر..حتی از خودت

دلم تنگ شده

حتی برای خودم

اصلا خوب نیستم...چرا اینجوری شد آخه؟چرا تا ب ی چیزی احتیاج پیدا میکنی یهویی...آخه من چرا زودتر نفهمیدم خدا واسم چ مهمونی تو آسمون گرفته؟چرا نفهمیدم آخههه؟

نمیدونم باید خوشحال باشم یا ناراحت...تو پستای قبلیم از ذوقم بعد از دیدن اولین دنباله دار عمرم حرف زده بودم و اینک آیسونو خواهیم دید بزودی و اینک دعا کرده بودم و از خدا ی انفجار ستاره ای خواسته بودم!بعد ابرنواختر دلفین تو آسمون ظاهر شد...

بعد گفتم خداجون من بازم دنباله ار میخواام

بعد خدا 5 تاشو تو آسمون واسه من ظاهر کرد.یکیشو نشون یکی داد تا کشفش کنه یکی دیگشم ترکوند.

امشبم هوا هم ابریه...ینی میشه من  بتونم رصدشون کنم...منک هیچی افق ندارم اخه...همش ساختموون!

چرا اخه صبح گاهین:(((

عکسی از چهار دنباله‌دار پرنور صبحگاهی که در 16 آبان تهیه شده است.
به ترتیب از راست به چپ: لاوجوی، انکه، آیسان و لی‌نییر


الباقی ب قلم کاظم کوکرم
پیشتاز همه دنباله‌دار لاوجوی (C/2013 R1) است که در 18 شهریور امسال کشف شده است و اکنون زودتر از همه در نیمه شب طلوع می‌کند. در حال حاضر لاوجوی در شمال صورت فلکی اسد از قدر 8/5 می‌درخشد و در مرز رویت با چشم غیرمسلح است.

بعد از لاوجوی، دنباله‌دار نفسکی (C/2013 V1) طلوع می‌کند که حدود یک هفته پیش در 17 آبان کشف شد. اکنون آن قدر پر نور شده است که به قدر مجموع 9 رسیده و حتی با یک دوربین دوچشمی پرتوان مشاهده پذیر است!

اما در سحرگاه اوضاع مهیج‌تر می‌شود. زمانی که دنباله‌دار خبرساز آیسان (C/2012 S1) طلوع می‌کند و بسیاری امیدوارند پرنور شدن دنباله‌دار آیسان در شب‌های پیش رو، لقب دنباله‌دار بزرگ قرن بیست و یک را از آن آیسان کند. براساس آخرین گزارش‌های رصدی شب گذشته، قدر مجموع این دنباله‌دار به حدود 7 رسیده و حتی یک گزارش از رصدگری در فرانسه حاکی از دیده شدن آیسان با چشم غیرمسلح بوده است. باید امشب ببینیم اوضاع از چه قرار خواهد بود. آیا آیسان دچار انفجار شده است؟

دنباله‌دار آیسان در صبحگاه دوشنبه 27 آبان چسبیده به ستاره‌ی سماک اعزل در صورت فلکی سنبله قرار دارد و به احتمال زیاد با چشم غیرمسلح مشاهده‌پذیر خواهد بود.

دنباله‌دار بعدی لی‌نییر (C/2012 X1) است. این دنباله‌دار در 28 مهر دچار انفجار شده بود، به گونه‌ای که قدرش به 5 رسید! اکنون مراحل کم‌نورتر شدن را می‌گذراند و در نزدیکی ستارهٔ سماک‌رامح در صورت فلکی عوا بایستی سحرگاه جستجویش کرد. بر اساس گزارش‌ها اکنون از قدر حدود 9 می‌درخشد.

و آخرین دنباله‌دار که اِنکه (2P/Encke) است. انکه در روشنی فلق صبحگاهی طلوع می‌کند و اکنون در صورت فلکی سنبله است از قدر حدود 5/7 می‌درخشد. انکه در صبحگاه یکشنبه و دوشنبه (26 و 27 آبان) همراه با سیارهٔ عطارد در یک میدان دید تلسکوپی مشاهده‌پذیر خواهد بود.

نقشه هاشون:

خوب دلم تنگ شده!واسه اینجا!واسه خودم!'

بعد یاد گذشته میوفتمو میرم سراغ سی دی و نرم افزاری نجومی قدیمیم!

50 سال در فضا رو بر میدارم

پلی میکنم

و شروع میکنم ب خوندن اولین ها در فضا

از لایکا اون سگ بیچاره شروع میکنم ب خوندن و به سایوز ک میرسم میگم:

آآآآآآآآ!قدرت خدااااااا!ببین چیکار کردن این روس ها

و بعدترشم میرم توی گوگل و سرچ میکنم سایوز

و سایوز ها میان

Animations: Soyuz (requires Macromedia Flash Player) with friendly permission of www.marscenter.it

مقدمه

فضاپیمای سایوز از موفق ترین و ایمن ترین فضاپیماهای سرنشین دار روسیه و دنیاست.این فضاپیما به عنوان بخشی از برنامه اتحاد جماهیرشوری دررسیدن به ماه تعریف و طراحی شد.اولین پرواز ی سرنشین سایوز در 28 نوامبر 1966 و اولین پرواز سرنشین دار آن در 23 آوریل 1967 انجام شد.این فضاپیما که از دهه ی 1960 تاکنون به فعالیت خود ادامه داده از معدود فضاپیماهایی است که به منظور پیشرفت و گسترش پرواز های سرنشین دار ساخته شده است.فضاپیمای سایوز با پرتابگری با همین نام بخشی از برامه ی سایوز را تشکیل می دهد،پرتاب شد.

این فضاپیما که سرگی کارالیوف آن را طراحی کرد،برای انتقال فضانوردان به ایستگاه فضایی میر وسالیوت مورد استفاده قرار گرفت و اکنون برای نقل و انتقال فضانوردان به آی اس اس استفاده میشود.سایوز از 3بخش اصلی تشکیل شده است:

      مدول مداری

      مدول بازگشت به زمین

      مدول خدمات

هدف طراحان و مهندسان سایوز برای تقسیم کردن فضاپیمای سایوز به سه بخش این بود که بتوانند بیشتر ادوات و ابزارآلات مورد نیاز در ماموریت را در گردونهٔ مداری جاسازی کنند. از آنجاییکه گردونهٔ مداری قرار است در جو زمین سوخته شود، نیازی به لایه‌های محافظ اضافی ندارد. در نتیجه نه تنها از وزن فضاپیما کاسته می‌شود، بلکه فضای بیشتری در گردونهٔ بازگشتی برای کار فضانوردان فراهم می‌آید. برای مقایسه، در فضاپیمای آپولو گردونه‌های مداری و فرود از هم جدا نیستند و روی هم «بخش فرمان» نامیده می‌شود. بخش فرمان در آپولو دارای ۶ متر مکعب فضای کار و زندگی برای فضانوردان و وزن ۵۰۰۰ کیلوگرم است. درحالیکه در سایوز، ۹ متر مکعب فضای کاری برای فضانوردان وجود دارد و با این حال وزن کل این مجموعه از بخش فرمان آپولو کمتر است.

همچنین، جداسازی گردونهٔ مداری از گردونهٔ بازگشتی این امکان را به مهندسان می‌دهد که امکانات و دستگاه‌های بخش مداری را بسته به نیاز هر ماموریت تغییر دهند، بدون اینکه نیازی به تغییر یا دستکاری در گردونهٔ بازگشتی باشد.

مدول کروی شکل مداری درجلو قرار گرفته است یان مدول و مدول خدمات در هنگام بازگشت به جو میسوزند.مدول بازگشتی کوچک است و برای آوردن فضانوردان به زمین از آن استفاده میشود و درحقیقت تنها بخشی است که به زمین برمیگردد.مدول های نداری و بازگشتی در فضا قابل سکونت هستند.مدول خدمات در انتها قرار گرفته ،استوانه ای شکل است و صفحات خورشیدی ک توان موردنیاز فضاپیما را برای آن فراهم میکنند،به آن متصل شده اند.این فضا پیما درکل 7.5 متر طول و 2.5 متر قطر دارد.طول دهانه ی ارایه های خورشیدید فضاپیما بیش از 10 متر است.

فضاپیمای سایوز به تنهایی از مدول فرمان فضاپیمای آپولو بزرگتر و سبک تر است.مدول فرمان آپولو شش مترمکعب فضای داخلی برای سه سرنشین خود فراهم میکندو 5000کیلوگرم وزن داشت.

سایوز نیز مانند اغلب فضاپیمای ساخت  شوروی،پس از انجام ماموریت روی زمین(و نه در اقیانوس)فرود می آید و برای فرود از چتر و راکت ترمزی استفاده میکند.ای زاین فضاپیما میتوان در ماموریت های طولانی مدت استفاده کرد.این فضاپیما میتواند به مدت 30 روز برای خدمه ی خود شرایط حیات فراهم کند.

بین سال های 1967 و 1989 بالغ بر 90 کپسول سایوز به فضا پرتاب شد.سایوز در ساخت ایستگاه فضایی سالوت و نیز پشتیبانی و تامین مایحتاج ایستگاه فضایی میر نقش به سزایی داشت.

از موفقیت های ارزنده سایوز میتوان به رکورد 175 روز پرواز در فضا ،انجام اولین آزمایش جوشکاری درفضا و ملاقات 3 فضاپیما طی یک ماموریت فضایی اشاره کرد.

با وجود این سابقه ی درخشان اولین ماموریت اون بطور کامل موفق نبود!

سایوز -1 و بعد ها سایوز-11

میخوانیم

حوادث را:

پارک یادمان فضانوردی در مسکو

سایوز-1

در این حادثه به دلیل از کار افتاد سلول خورشیدی، تأمین توان برای سفیه با مشکل روبرو شده و با از کار افتادن برخی سامانه ها، کاماروف با سختی سفینه را برای بازگشت به زمین هدایت کرد که در نهایت در راه بازگشت، چترنجات فضاپیما عمل نکرد که باعث سقوط آن به زمین و

   
پس از این فاجعه، به مدت یک سال و نیم تنها فضاپیماهای بی‌سرنشین سایوز برای آزمایش به فضا پرتاب شدند. در این دوره دو فضاپیمای سایوز با موفقیت و بطور کاملا خودکار در مدار زمین به هم متصل شدند. پس از رفع اشکال و اطمینان از صحت عملکرد فضاپیما، پروازهای سرنشین‌دار سایوز در اکتبر ۱۹۶۸ از سرگرفته شد.

سایوز-11

اولین حادثه ای که منجر به مرگ انسان در فضا یا ارتفاعات بالا شد نیز به همت روسها به وقوع پیوسته است. فضاپیمای «سایوز-11» که به نخستین ایستگاه فضایی جهان یعنی «سالیوت-1» با موفقیت متصل شده بود در بازگشت با مرگ سه خدمه ارزشمند خود روبرو شد. این حادثه در 30 ژوئن 1971 به وقوع پیوست. پس از جدایی موفق سایوز از ایستگاه و ورود ظاهراً موفق آن به زمین و فرود سالم، خدمه زمینی پس از بازکردن درب اتاقک خدمه صحنه ای فاجعه بار را مشاهده نمودند؛ هر سه خدمه دچار حالتی شبیه خفگی شده بودند. بررسی هانشان می داد سامانه تهویه هوا پس از جدایی کپسول بازگشت از سایر بخش های فضاپیما به دلیل آسیب دیدن در این فرآیند هوای موجود را تخلیه کرده و فشار کابین از بین رفته است. در نتیجه تا زمان ورود به جو رقیق دیگر جانی برای خدمه باقی نمانده بود. فشار هوای درون کابین فضانوردان به علت نقص فنی شدیدا کاهش پیدا کرد و باعث کشته شدن هر3 فضانورد شد. از آن حادثه به بعد طراحی سایوز به نحوی تغییر کرد که فضانوردان در مراحل پرتاب و بازگشت به زمین، با لباس فضایی در کابین بنشینند تا در صورت وقوع حادثه‌ای مشابه، لباس فضایی جان و سلامت آنان را تضمین کند. از آنجاییکه لباس فضایی به جای بیشتری نیاز داشت، تعداد سرنشینان سایوز از ۳ به ۲ فضانورد کاهش پیدا کرد.

      
 

فضانورد افتاده چیست؟

فضانورد افتاده یک مجسمه 8.5 سانتی متری آلومینیومی یک فضانورد در یک لباس فضایی است. این مجسمه یادبودی از فضانوردانی است که در پیشرفت اکتشافات فضایی جان خود را از دست داده اند. این مجسمه توسط یک هنرمند بلژیکی بنام پل ون هویدانک، که دیوید اسکات فضانورد را در یک مهمانی شام ملاقات کرده بود، ساخته شد. ون هویدانک میخواست یک تندیس کوچک به مناسبت فضانوردانی که جان خود را در راه پیشبرد اکتشافات فضایی از دست داده بودند بسازد. وی با مجموعه ای از محدودیتهای طراحی مواجه بود: مجسمه میبایست در عین سبکی، محکم باشد و همچنین قادر به تحمل درجه حرارت مفرط ماه باشد. ضمناً میبایست مرد یا زن بودن مجسمه و اینکه جزو کدام گروه قومی انسانی است قابل تشخیص نباشد. طبق خواسته اسکات برای جلوگیری از تجاری سازی فضا نام ون هویدانک ایجاد نشد.

"فضانورد افتاده" را به همراه یک پلاک حاوی نامهای 8 فضانورد آمریکایی و 6 فضانورد روسی جانباخته در تاریخ 1 اوت 1971 توسط خدمه آپولو 15 در Hadley Rille ماه قرار داده شده است.

اسامی درج شده روی پلاک:

 

    تئودور فریمن

    چارلز باست

    الیوت سی

    گاس گریسوم

    راجر بی. چافی

    ادوارد هیگینز ویت

    ولادیمیر کاماروف

    ادوارد گیونز

    کلیفتن ویلیامز

    یوری گاگارین

    پاول بلیایف

    گئورگی دوبروولسکی

    ویکتور پاتسایف

   ولادیسلاف وولکوف
 

مطلب بالا از چندین سایت و وبلاگ!

عکسا اکثرا وبلاگای خارجی و مطالب هم از سی دی 50 سال فضا و ویکی پدیا و...

همینجور که داتم سرچ میکردم به  یک مقاله خیلی جالب رسیدم که

حادثه سایوز-1 (قبل و بعدش) رو ب قلمی زیبا و تصاویر خیلی خوب توضیح داده بودن

اون پست رو در ادامه مطلب گذاشتم امیدوارم ک بخونید و مثل من لذت ببرید:

در وبلاگها جملات قصار زیبایی یافت می شود. گاهی، این جملات، بسیار شعارگونه به نظر می رسند. مثلاً این یکی:

«دوست واقعی کسی است که به تو می گوید: حاضرم بمیرم تا به تو آسیبی نرسد»

این جمله را واقعاً دوست دارم. این جمله واقعیت دارد. این جمله در جهان واقعی مصداق دارد. مصداقی بسیار بزرگ تر از آنچه در تخیل انسان امروزی بگنجد. داستانی از شخصی که این جمله را پر رنگ تر از رنگهای متعارف، برای ابد در حافظه ی تاریخ ثبت کرد. این، داستان امروز ما است. داستانی که 46 سال قبل درست امروز ، یعنی 24 آوریل اتفاق افتاد...

ادامه مطلب

ادیتشونم کار دوست مهربوون و نازنینم سمیرا صحرانورد ک از همینجا روی ماهشو میبوسم

امکاناتم ک نداریییم(فتوشاپ) نتونستم اسم زیروش بنویسم
اینا سری دوم عکسایی هستن ک دوس داشتم سرری اوول ک محشرن و حتی شهابم درش ثبت شده بزودی میزارم

ناسا قرار بود فرود کنجکاوی بروی مریخ رو بصورت زنده پخش کنه!تازه کللی هم استرس داشتن واسه اینک ببینن آیا کنجکاوی بسلامت بسطح مریخ خواهد نشست یا...؟!

یادش بخیر چ بدبختی کشیدم تا تونستم تماشاش کنم و چقدر تماشای خنده ها وبغل کردنای ناسائیان دلچسب!

حالا سالروز ورود کنجکاوی بسطح مریخه

واسه تبریک تولد کنجکاوی میتونید ب لینک زیر رفته و پس از انتخاب تصویر ی پیام 200 کارکتری رو تایپ کرده

وب این شکل پیام تبریک خودتون رو ب کیوراسیتی ارسال کنید

http://mars.nasa.gov/msl/1stbday/?go=20130806

اینا هم نامه هایی هستن ک تاحالا کنجکاوی دریافت کرده

ی بخش جالب دیگه ای ک خودم خیلی ازش خوشم اومد این بود ک ی لندینگی هم روی مریخ داشتم!

*آیا کودک مریخی فعالی دارید؟

ب آدرس زیر بریدولذت ببرید

http://mars.jpl.nasa.gov/participate/funzone/

وتصاویر 3 بعدی مریخ:

http://mars.jpl.nasa.gov/mars3d/

قبل از شروع مطلب ُبخاطر بی نظمی کمی ک هست  معذرت میخوام

نیمدونم وبلاگم چ مشکلی پیدا کره تا ی حدی مطلبو میگیره خیلی طولانی شه دیگ نمایش نمیده

مثلا این پست قرار نبود مجزا بشه!توی همون گزارش باشگاه باید میبود ک...

آقایان منجمی و فرقانی

novichonok- nevski

آیسون 10 سال پیش در ابراورت شروع ب شکل گیری کرد!

دنباله دار آیسون در 21 سپتامبر2012 توسط دو منجم حرفه ای تازه کار(یعنی میشه گفت آماتور) بکمک یک تلسکوب 16 اینچ بازتابی(تقریبا بزرگ آماتوری) در روسیه کشف شد.

درزمان کشف دارای قدری حدود18.8 بوده!

تائید رسمی ایسون 3روز بعد یعنی 24 سپتامبر توسط minor planet center اعلام شد

آیسون دارای خروج از مرکز بیشتر از 1ه!ینی اینک دارای مداری سهموی شکله!

زمان رسیدنش ب حضیض 28 نوامبر 2013

(میشه 12آبان)

فاصله از خورشید درحضیض 1100000 کیلومتر ک تقریبا فاصله کمیه

آیسون در ماه نوامبر در صورت فلکی سنبله و نزدیک ب سماک اعزل

در ماه اکتبر از نزدیکی قلب الاسد میگذره و...

(اینا تقریبا ی جور نشونه اس واسه اینک بتونیم پیداش کنیم)

درحال حاضرهم نزدیک مشتریه

این عکسم بتازگی گرفته شده!تصویر سمت چپ اصله و تصویر سمت راست ی کم دستکاری شده و ی حرکاتی خودشون روش انجام دادن و کما و اینا...رو نشون دادن

ستاره شناسا تو محسبات قبلی خوشدون گفته بودن ک ایسون مدار زمین رو قطع میکنه

ولی الان وطبق محاسبات جدیدشون گفتن ک ایسون از ی مقدار پایین تر از مدار زمین عبور خواهد کر و مدارو قطع نمیکنه!

بنابریان اون بارش چشمگیری ک باید رو نخواهیم داشت:|

ی احتمالی ک میدن اینک ما تا پایان سال 2014 بارش های شهابی خیلی کوچیکی داشته باشیم!

این ذرات فوق العاده کوچیک هستن

ب آیسون لقب دنباله دار قرن رو داده بودن!

حالا با تموم این احتمالاتی ک داده میشه مثلا منفجر بشه یا مواد خودشو تا اونموقع از دست بده و اینااا

باید صبر کنیم تا ببینیم ایا ایسون دنباله دار قرن خواهد شد یا اینک تنها دنباله داربچه ای را میبینیم؟!!

-درحین سمینار هم عموم حاضر در جلسه سوالات خودشون رو میپرسیدن و پاسخ میگرفتن

سمینار اول درمورد یک سالگی کنجکاوی بود!

اینم اقای دهقان-مسئول انجمن نجوم آسمان زنده رود زرین شهر

سمینار بعدی:میزگرد آقایان سیدرضا منجمی(مدیر اسبق مرکز ادیب) و دانیال فرقانی بود

بهمراه اقای رضایی

که درابتدا توضیحاتی درمورد ابراورت و دنباله دارها داده شد.بعد از اونم از آیسون گفتنو در اخرم اینکه ممکنه بپوکه-نیاد!:|

بخش بعدی هم ک گل سر سبببد:باشگاه در وقت اضافه مجری هم خانوم بهی

این خودم هستم ک دارم خبرا رو میخونم:

5تا خبر بود با اینک متنشون موجوده ولی ب تیترشون بسنده میکنم

1.کشف گورستان دنباله دارها

2.مرگ غم انکیز پادشاه شکارچیان سیارات

3.راز40ساله ی جریان ماژلانی برملاشد

4.تلسکوپفضایی هابل قمرجدیدی برای نپتون می یابد

5.ربات سخنگوهمدم فضانوردژاپنی درفضا

قسمت بعدی هم اسمان شب دراین ماه آقای مقتدری:ک گفتن دلتونو خوش نکنید کلا آسمون بخواب رفته!ابرنواخترواینا(ک نوشتم قبلا) ،بین حوت و دلو نپتون ب مقابله خواهد رفت-14شهریور ساعت 16:6 ماه نو

وبعد از اونم بخش کلیک بر آسمان ک توسط آقای شاهی اجرا شد

در آخر هم بخش اهلای جوایز

بعدشم مراسم معنوی وپرفییض بستنی خووراااان

انالله واناالیه الراجعون

خوش آمدییی!خوووش آمدییی!

ب دنیای مرده ها خووش آمدییییی

پن استارررززم دیدییییم !ابرنواخختررری ک آرزوشو داشتیمم دیدییییم

(دنباله دارپن استارز -کوه صفه اصفهان)

ایی خدااا !

ببین چقد ب بنده ات ک اینجانب باشم عززتو آبروو دادییی

یا....

یاشایدم میخواستی ببینی آرزوو بعدییم چیهه؟هااان؟

واااااای ابرررنوااخخخخرررر!

ذووقم زیاده دیگ حالشو ندارم بنویسسم

اینم خبرش بنقل از یونیورس:

اگر به دنبال دیدن سوژه‌ی جدیدی در آسمان شب هستید فرصت را از دست ندهید همین امشب با دوربین دوچشمی یا تلسکوپتان به سراغش بروید!

 اما این جرم جدید چیست و کجا آسمان باید به دنبال آن بگردیم!

به نقل از universetoday روز گذشته منجم آماتور ژاپنی کوییچی ایتاگاکی نواختری (ستاره‌ی جدید) در صورت فلکی دلفین کشف کرد، تعجب نکنید درست خوانید یک منجم آماتور! او با تلسکوپ بازتابی ۷ اینچی (۱۸ میلی‌متری‌)و دوربین سی‌سی‌دی آن را شکار کرد. چند ساعت بعد این جرم جدید که از قدر ۶/۸ می‌درخشید و در مرز دیده شدن با چشم غیرمسلح قرار داشت به طور رسمی تایید شد. تا روز قبل از کشف هیچ ستاره‌ی درخشانی کم‌نور تر از قدر ۱۳ در این ناحیه دیده نشده بود. دانستن این‌که این نوختر چه قدر درخشان خواهد شد بسیار سخت است ولی رصدگر معروف ستاره‌های متغییر، پاتریک شمیر آلمانی دیشب قدر این نواختر را ۶ تخمین زده است. این نواختر نه فقط با دوچشمی بلکه با چشم غیرمسلح در آسمان تاریک هم دیده می‌شود. از آنجایی‌که این ابرنواختر یک روز پس از انفجارش کشف شده است ممکن است درخشان‌تر هم بشود.

(ماباقدر ۴ پریشب رصدش کردیم)

این نواختر را به راحتی می‌توانید در آسمان بیابید چراکه درست کنار صورت‌واره‌ی مثلث تابستاتی که اکنون در اوایل شب‌ در سرسو چشم‌نوزای می‌کند قرار دارد.

(عکسو سیو کنید تا بزرگتر و بهتر ببینیدش)

آدرس سر راست است: بالای سر، کنار صورت‌واره‌ی مثلث تابستانی، در مرز صورت فلکی دلفین به سمت تیر، جرم درخشانی که از  قدر ۶/۸ می‌درخشد همان نواختر جدید است. البته با نقشه‌های ارائه شده در بالا و پایین آن‌را راحت‌تر می‌یابید.

 عکس زیر هم داره آدرس و نشونه میده ک چجوری نسبت ب دلفین پیداش کنید!

Closer view yet of the apparent nova showing a circle with a field of view of

about 2 degrees. Stellarium

این عکسم در گوگل + دیدم